Zwiedzanie Nowego Orleanu w USA. Przewodnik po mieście, zabytkach i muzeach w tym niezwykłym mieście USA. Stosunkowo mało wycieczek i zwiedzających dociera do Nowego Orleanu podczas zwiedzania USA. Nie za bardzo „po drodze” jest to miasto dla zorganizowanych wycieczek i wypraw po Stanach Zjednoczonych, organizatorom takich wypraw.
A szkoda bo to niezwykle piękne, ważne i inne miejsce w Stanach Zjednoczonych. New Orlean to duże miasto w Stanach Zjednoczonych, na ich południowym skraju, położone nad Zatoką Meksykańską. Kojarzone w świecie głównie z potężnych i groźnych w skutkach huraganów, mostów, oraz jako miejsce narodzin Louisa Armstronga, przez co też powstała nazwa popularnego i specyficznego podgatunku muzyki, jazzu nowoorleańskiego. Nowy Orlean leży w stanie Luizjana w USA.
Nowy Orlean w Luizjanie
Nowy Orlean znajduje się w stania Luizjana, którego jest największym miastem, choć nie stolicą. Posiada obecnie 370 tysięcy mieszkańców, żyjących na powierzchni 900 km2. Daje to gęstość zaludnienia 2274os./km2.
Populacja obszaru metropolitalnego natomiast liczy sobie 1,32 miliona ludzi. Liczba nowoorleańczyków znacząco się zmniejszyła po przejściu Huraganu Katrina, w 2005 roku. Spadła o 120 tysięcy. Miasto leży w bagiennej delcie wielkiej rzeki Missisipi, na lewym jej brzegu. Około 150 km od jej ujścia do Zatoki Meksykańskiej, a więc i od samej zatoki.
Charakter miasta, w dużej części, kształtują występujące tam często huragany, oraz erozja brzegu przez wody Zatoki Meksykańskiej. Nowy Orlean leży w strefie klimatu subtropikalnego wilgotnego. Oznacza to krótkie i łagodne zimy, a za to gorące i wilgotne lata. Średnia temperatura to 12 stopni w zimie i 30 stopni w lecie. Wyraźne opady śniegu ostatni raz miały miejsce w grudniu 2008 roku.
Najbliższe duże miasta Stanów Zjednoczonych od Nowego Orleanu to: Houston w Teksasie – 530 km, Dallas – 800 km, Memphis – 600 km, Atlanta w stanie Georgia – 750 km. Nowy Orlean swoimi północno – wschodnimi granicami styka się z Jeziorem Pontchartrain. Akwen posiada około 65 km. długości i 35 km. szerokości. Przez jego środek, z północy na południe, przebiega Lake Pontchartrain Causeway, liczący sobie 38,6 km, do 2011 roku najdłuższy most świata.
Nowy Orlean w ponad 60% zamieszkują Afroamerykanie. Dużo jest też Latynosów i Azjatów. W mieście tym mieszka prawie 14 tysięcy nielegalnych emigrantów. Głównie są to przybysze z Meksyku i innych krajów Ameryki Południowej lub Środkowej. W sumie Latynosów może tam być około 120 tysięcy, razem z tym, żyjącymi w mieście legalnie. To wszystko oczywiście, to tylko oficjalne statystyki.
Historia Nowego Orleanu jest fascynująca
Początki dziejów miasta, zanim powstały Stany Zjednoczone, to częste przechodzenie pomiędzy władaniem Hiszpanii, a Francji. W roku 1803 Napoleon Bonaparte sprzedał „Stanom” Nowy Orlean wraz z całą Luizjaną. W samej końcówce wojny brytyjsko – amerykańskiej, w 1815 roku, Anglicy podjęli próbę przejęcia miasta. Szturm został nazwany bitwą pod Nowym Orleanem. Amerykanie się obronili.
Wiek XIX to czas szybkiego rozwoju miasta. Stopniowe regulowanie rzeki Missisipi przyciągnęło tam osadników, a port w Nowym Orleanie stał się oknem na świat dla dużej części Ameryki Północnej. W 1840 roku populacja miasta dosięgnęła liczny 102 tysięcy i stał się Nowy Orlean największym miastem południa kraju oraz czwartym co do liczby ludności w Stanach Zjednoczonych.
W tamtym okresie, przez 37 lat miasto było stolicą Luizjany. Potem jednak została przeniesiona do odległego o 120 km. Baton Rougue, gdzie jest i dzisiaj. W 1861 roku stan wystąpił z Unii, składając jednocześnie akces do Skonfederowanych Stanów Ameryki. Powstanie tego drugiego tworu stało się przyczyną wojny secesyjnej w Ameryce Północnej.
Za rok, przy praktycznie zerowym oporze ze strony mieszkańców i stacjonującego tam wojska, flota US Navy przejęła miasto, co zyskało potem miano Kampanii Missisipi. Po zakończeniu wojny, na 15 lat, czyli 1865 – 1880, Nowy Orlean znów został stolicą stanu.
Położenie dużej części miasta poniżej poziomu morza spowodowało, że w XX wieku rozwijały się głównie dzielnice wyżej położone, czy też w naturalny sposób oddzielone od wielkiej wody. Nowy Orlean zabudowywano wówczas w formę przypominającą półksiężyc Dlatego też przez miasto nazywano czasem Crescent City (ang. miasto półksiężyca). Od 1910 roku osuszano miasto.
Służył temu układ melioracyjny, odprowadzającego wodę do pobliskiego jeziora. Miało to jednak i złe strony. Taką między innymi, że miasto obniżało się. Przez te działania rosła jego depresja. Rosło też ryzyko zalania go przy przerwaniu wałów. Duże anomalia pogodowe mogłyby spowodować zaistnienie na obszarze Nowego Orleanu jeziora nawet głębokości 9 metrów, w jakimś stopniu stało się tak przy okazji nieszczęsnego Huraganu Cathrina.
Huragan Cathrina z 2005 roku
Wiek XX to czas wielu budów w mieście, przez które miasto straciło jego naturalny wygląd. Wybetonowano między innymi brzegi Jeziora Pontchartrain. Na koniec stulecia jednak zmienił się trend. Przywrócono część zawieszonych linii tramwajowych.
Dużo budynków, dzięki działaniom konserwatorów, odzyskało pierwotny wizerunek. Ważnym i nieszczęśliwym w historii miasta był dzień 29 sierpnia 2005 roku. Wtedy to uderzył w niego ogromny Huragan Cathrina. Już dzień wcześniej władze ogłosiły przymusową ewakuację miasta.
Niektórzy mieszkańcy zwłaszcza z tych biedniejszych dzielnic, pozostali jednak w domach, udając się do publicznych schronisk. Na szczęście huragan w ostatniej chwili nieco skręcił i jego skutki okazały się tak wielkie, z jakimi się liczono. Niestety przepuściły wały przeciwpowodziowe. W efekcie woda zalała około 80% powierzchni miasta. Usuwanie skutków powodzi trwało powoli, rosła anarchia i przestępczość w mieście.
Kilkanaście tysięcy ludzi wciąż czekało na ewakuację z krytego stadionu Superdome. Bardzo powoli nowoorleańczycy byli relokowani w pobliskich dużych miastach, jak na przykład Houston w Teksasie. Ewakuacja trwała do niedzieli, 4 września. Walka z żywiołem okazała się nieskuteczna, a na władze lokalne i centralne spłynęła fala krytyki.
Liczba ofiar szacowana była na 1577 osób, w całym stanie. Miasto uległo wielkiej destrukcji i wyludnieniu. Najbardziej zdewastowana – Lower Ninth Ward – nie podniosła się po tym upadku. Jej dawni mieszkańcy nadal nie mogą tam wrócić.
Gospodarka Nowego Orleanu czyli czym zajmują się mieszkańcy
Nowy Orlean posiada przede wszystkim jeden z największych i najintensywniejszych pod względem ruchu portów wodnych na świecie. Jest dużym ośrodkiem przemysłu morskiego i stoczniowego. Dzięki temu to też przemysł naftowy i rafineryjny. Port Nowy Orlean jest 5 co do wielkości w Stanach Zjednoczonych. Wyróżnia się tam też biznes, nowe technologie, przemysł lekki i ciężki.
Stosunkowo niedaleko miasta funkcjonują platformy wiertnicze. Zatoka Meksykańska to centrum wydobycia ropy naftowej w USA. Nowy Orlean posiada wielkie magazyny petrochemiczne. Wielka jest tam infrastruktura rafineryjna. We wschodniej części miasta znajduje się największy na świecie zakład prażenia kawy.
Huragan Cathrina i zniszczenia po nim spowodowały exodus wielu firm biznesowych. Mimo to Nowy Orlean skupia wiele korporacji związanych z przemysłem naftowym i portowym. Ważną dziedziną gospodarki miasta jest też turystyka. Stanowi 40% wpływów podatkowych metropolii. Przemysł hotelarski, w 2004 roku zatrudniał 85 tys. osób. W Nowym Orleanie odbyły się: Światowe Forum Ekonomiczne i Centralna Konwencja Klimatyczna.
Zabytki i turystyka Nowego Orleanu .... warto tam pojechać
Do najliczniej odwiedzanych miejsc Nowego Orleanu należą:
French Quarter – najstarsza część miasta. Tworzą ją formacje architektoniczne, które powstały za czasów panowania hiszpańskiego i francuskiego czyli XVIII – XIX wiek. Murowane kamienice z kolorowymi elewacjami typowymi dla siebie balkonami. Centralną część stanowi Bourbon Street, pełna restauracji i kafejek.
Mardi Gras – karnawał pełen parad i przebierańców, typowy w swoim wyglądzie dla Nowego Orleanu.
Cmentarze – to jedna z głównych atrakcji turystycznych miasta. Nekropolia zawiera zróżnicowane grobowce. Zdobi się je rzeźbami lub innego rodzaju podobiznami patronów i świętych.
Muzeum II Wojny Światowej (D-Day Museum) – przede wszystkim zwiedzający zobaczą w nim umundurowanie i sprzęt US Army, jakie stosowano w tej wojnie.
Zoo Audubon – liczy sobie 235 km2, usytuowane w północno – zachodniej części miasta. Prezentuje około 2 tysiące gatunków zwierząt, w tym rzadkiego aligatora albinosa.
Mosty Nowego Orleanu
To bardzo charakterystyczny element Nowego Orleanu. Zwykle o ciekawych wyglądach, znajdują się na rzece Missisipi i Jeziorze Pontchartrain. Wśród nich: Crescent City Connection – dwa mosty wspornikowe; Huey P. Long Bridge – najdłuższy most kolejowy w Stanach Zjednoczonych z dwoma pasami dla ruchu samochodowego; Lake Pontchrtrain Causeway – do niedawna najdłuższy most świata; Twin Spans – możliwość przejazdu mostem. Ten ostatni obiekt stanowi część autostrady.
Transport i dojazd do miasta
Nowy Orlean posiada cztery czynne linie tramwajowe. Nie są więc liczne, ale ciekawe i typowe dla pejzażu miasta. Były opisywane w sztuce Tenessie Williamsa „Tramwaj zwany pożądaniem”. Płaski teren powoduje, że popularnym środkiem transportu po mieście, już dawno temu stał się rower. Oczywiście jest też sieć autobusowa, samochodowa, czy kolejowa.
Jeżeli chodzi natomiast o ruch lotniczy, aglomeracja obsługiwana jest przez New Orleans International Airport, usytuowany na przedmieściach Kenner. Na całym obszarze metropolitalnym znajduje się kilka mniejszych lotnisk. Popularne są też promy, pływające po Missisipi.
Budynki Nowego Orleanu
Podobnie jak inne amerykańskie duże miasta, tak i Nowy Orlean posiada „drapacze chmur”. Najwyższy, to One Schell Square, który ma wysokość 212 metrów. Inne posiadają już wysokość poniżej tej granicy. Są to: Place St. Charles, Wieża Plaza, Centrum Energii, LL&E Tower i 909 Poydras Tower. Koniecznie też trzeba zwrócić uwagę na architekturę i budynki we French Quarter i okolice Bourbon Street.
Rozrywka i sztuka ... zarezerwuj miejsce w knajpie nowoorleańskiej
Miasto zawsze było ważnym ośrodkiem muzycznym. Wpływ na to miała przede wszystkim ludność afroamerykańska i latynoska. Na pogrzebach grano tam jazz. Stamtąd wywodzi się odłam tej muzyki, jazz nowoorleański. W tym mieście urodził się i wychował Louis Armstrong. Upamiętniany jest wieloma ulicami, parkami, czy obiektami koncertowymi. W znacznie późniejszych latach Nowy Orlean był też dużym centrum rytm and bluesa, czy hip-hopu. Pośród wielu festiwali, jakie corocznie odbywają się w mieście, po dziś najbardziej znany jest New Orlean Jazz&Heritage Festival.
Kuchnia Nowego Orleanu
Nowy Orlean swoją kuchnią słynie na całym świecie. Bazuje ona na kuchni francuskiej, włoskiej, jak i kreolskiej. Dodatkowa nuta dań indiańskich czy chińskich składa się na charakterystyczny smak z Luizjany. Główne specjalności, to pączki, kwadratowe smażone ciasteczka, po-boy, włoska muffuletta, czerwona fasola, czy ryż; azjatycki jedzenie na bazie wołowiny, oraz pralinki – cukierki z brązowego cukru. Kuchnia Cajun właśnie pochodzi z tego regionu świata.
Dialekt i akcent z Nowego Orleanu
W Nowym Orleanie wykształcił się charakterystyczny lokalny dialekt amerykańsko – angielski, inny niż Cajun lub akcent południa. Podobny jest do mowy Nowego Jorku.
Drużyny sportowe
Miasto posiada swoje drużyny w różnych najwyższych ligach: New Orleans Saints (NFL) – futbol amerykański, New Orleans Pelicans (NBA) – koszykówka. Odbywają się tam też turnieje super bowl, jest duży maraton, wiele obiektów do uprawiania sportu rekreacyjnego, oraz amatorskiego.
Przestępczość w Nowym Orleanie
Duża przestępczość jest cechą wielu dużych amerykańskich miast. Jej nasilenie szczególnie widoczne było podczas klęski żywiołowej, wywołanej wystąpieniem Huraganu Cathrina. Przeciwko przestępczości odbywa się w mieście wiele marszów, czy aktywnych protestów jego mieszkańców. Dziś wydaje się to pieśnią przeszłości.
