Portland w Oregonie USA. Przewodnik po mieście. Portland jest miastem portowym. To także największe miasto stanu Oregon. Miejscowość ta położona jest w dolinie Willamette Valley na północno-zachodnim Pacyfiku, u zbiegu rzek Willamette i Columbia. Jego powierzchnia to 380 kilometrów kwadratowych. W 2016 roku Portland zamieszkiwało 639 863 mieszkańców. Jest ono 26 najbardziej zaludnionym miastem w Stanach Zjednoczonych. Duża część, bo aż 60% ludności stanu Oregon mieszka w metropolitalnym obszarze tego miasta.
Portland w Oregonie
Początki obecnego Portland datowane są na 1830 rok, kiedy to powstała niewielka osada. Dostęp do wody zapewniał wygodny transport towarów, a przemysł drzewny stanowił główną siłę w wczesnej gospodarki miasta. Na przełomie XIX i XX w. zasłynęło jako miasto o bardzo wysokiej przestępczości zorganizowanej. W czasach II wojny światowej Portland przeżyło przemysłowy boom. Lata 60-te XX wieki to czas narodzin liberalnej myśli politycznej, co u progu XXI wieku zaowocowało narodzinami swoistej kontrkultury w tamtym rejonie Stanów Zjednoczonych.
Historia Portland
W okresie prehistorycznym obszar, na którym znajduje się Portland, został zalany przez wody Jeziora Missoula, położonego na terenie obecnej Montany. Te potężne kilkukrotne powodzie miały miejsce w ostatnim okresie lodowcowym. Pierwsi amerykańscy pionierzy zaczęli przybywać na te tereny w 1800 rok. Wcześniej obszary, które w końcu stały się Portland, oraz tereny hrabstwa Multnomah były zamieszkiwane przez wiele wieków przez tubylczych mieszkańców: indian Chinook – Multnomah i ludy Clackamas.
Obecność ludu Chinook w tamtejszym terenie została po raz pierwszy udokumentowana przez Meriwether Lewis i William Clark w 1805 roku. Później miały miejsce także liczne badania archeologiczne, które potwierdziły ten fakt. Warto dodać, że przed powstaniem europejskiej osady o nazwie Portland, tereny dorzecza i zbiegu rzek Columbia i rzeki Willamette były jednymi z najbardziej zaludnionych przez ludność miejscową regionów na wybrzeżu Pacyfiku. Osadnicy zaczęli przybywać do doliny Willamette w latach trzydziestych XIX wieku i przybywali od strony Oregon Trail.
Pierwszą nazwą nowopowstałej osady było „Cleaning”, co wiązało się ściśle z wicinką przez pionierów ogromnej ilości drzew. Została ona zainicjowana w celu umożliwienia zasiedlenia terytorium. Na początku 1840 r. nowa osada była oddalona o dziesięć mil od ujścia rzeki Willamette. W 1843 roku William Overton zauważył potencjał w nowym osadnictwie, ale brakowało mu funduszy do oficjalnego wniosku o grunt. Stało się to początkiem historii jaka zakończyła się zmianą nazwy miasta.
Po roku 1800
William Overton zgodził się za 25 centów podzielić połową powierzchni (2,6 km2) z Asą Lovejoy z Bostonu w stanie Massachusetts. W 1845 Overton sprzedał pozostałą połowę roszczenia Franciszkowi W. Pettygrove z Portland w stanie Maine. Zarówno Pettygrove, jak i Lovejoy postanowili zmienić nazwę wykupionej ziemi zgodnie ze swoimi rodzinnymi majątkami.
Lovejoy pragnął nazwać swoją „Cleaning” Bostonem, zaś Pettygrove nowo nabyte ziemie chciał przemianować na Portland.
Powstały spór rozstał rozstrzygnięty za pomocą rzutu monetą. Rozgrywkę w serii dwóch z trzech wyrzutów, wygrał Pettygrove zyskując tym samym prawo do nominacji osady „Cleaning” wedle swego wcześniejszego zamysłu. Moneta używana w tejże rozgrywce, znana jako Portland Penny, obecnie wystawiona jest w siedzibie Towarzystwa Historycznego w stanie Oregon.
W 1851 r. Portland liczyło ponad 800 mieszkańców. Funkcjonowały w nim między innymi tartak parowy, hotel i gazeta, a dokładniej tygodnik Oregonian.
W sierpniu 1873 r. w mieście rozpętał się ogromny pożar, który strawił dwadzieścia budynków po zachodniej stronie Willamette wzdłuż ulic Yamhill i Morrison, powodując szkody w wysokości 1,3 miliona dolarów. Do 1879 r. Liczba ludności wzrosła do 17 500, a w roku 1890 Portland zamieszkiwało już 46 385 ludności. W 1888 r. wzniesiono pierwszy stalowy most sytuowany na zachodnim wybrzeżu.
Portland zyskało także dostęp do Oceanu Spokojnego przez rzekę Willamette i Columbia, a także do doliny Tualatin Valley. Miasto było głównym portem w północno-zachodnim Pacyfiku aż do lat dziewięćdziesiątych XIX wieku, kiedy to palme pierwszeństwa przejęło od niego Seattle. Stało się tak z powodu połączenia go z resztą kontynentalnej linii kolejowej.
Umożliwiło to śródlądową drogę bez konieczności przemierzania rzeki Columbia. W rejonie Portland rozwinął się wówczas przemysł drzewny.
W 1889 roku Oregonian nazwał Portland „najbardziej brudnym miastem w północnych stanach”. Na przełomie XIX i XX wieku Portland uznawane było za jeden z najbardziej niebezpiecznych portów na świecie.
Roiło się w nim od saloonów i jaskiń hazardu, domów pub licznych, prostytutek na ulicach i w podejrzanych klubach. Ponadto na „niebezpieczną” atmosferę miasta ogromny wpływ miał napływ marynarzy oraz górników przyciąganych przez Californian Gold Rash.
Gospodarka Portland
W latach 1900-1930 ma miejsce powojenny, bardzo dynamiczny, rozwój Portland. Spowodował on trzykrotne zwiększenie liczby ludności miasta z blisko 100 000 do 301 815 mieszkańców. Pomimo zaniedbania miasta i prowadzonej na jego terenie działalności przestępczej.
Podczas II wojny światowej Portland doświadczył gwałtownego wzrostu gospodarczego i przemysłowego. Henry J. Kaiser, otrzymywał kontrakty na budowę statków wycieczkowych, po czym uczynił Portland, Vancouver i stan Waszyngton miejscami, gdzie prowadził swoją działalność stoczniową.
W okresie tym liczba mieszkańców Portland wzrosła o kolejne 150.000, co dużej mierze przypisywano rekrutowanym do pracy w stoczni robotnikom. Także emigrantom z najróżniejszych zakątków świata.
W latach sześćdziesiątych faza kontrkultury w San Francisco odbiła się nieco na klimacie kulturalno-politycznym Portland. W Portland rozwinął się aktywnie ruch społeczny, zaczęto wysuwać postulaty nadania większych praw ludności Indiańskiej, zaostrzono rygory dbałości o środowisko, tolerancji dla homoseksualistów.
W latach 70-tych ubiegłego wieku Portland przeżyło bujny rozkwit ekonomiczny, który trwał nieprzerwanie przez ponad dekadę. Niestety dla miasta, spowolnienie na rynku mieszkaniowym z 1979 r. spowodowało znaczny spadek zapotrzebowania na przemysł drzewny w zarówno w Portland, jak i w całych Stanach Zjednoczonych.
W latach 90-tych XX wieku w Portland zaczął pojawiać się przemysł motoryzacyjny i IT, co wiązało się z pojawieniem się w regionie takich firm jak na przykład Intel. Po 2000 roku Portland doświadczyło ponownie znacznego wzrostu gospodarczego, a jego liczba ludności wzrosła o ponad 90.000.
Topografia Portland
Portland jest położone 60 mil na wschód od Oceanu Spokojnego na północnym krańcu najbardziej zaludnionej części stanu Oregon, doliny Willamette. Śródmieście Portland położone jest na brzegach rzeki Willamette, która płynie na północ przez centrum miasta, a następnie rozdziela miasto na dzielnice wschodnie i zachodnie. Mniej niż 10 mil od centrum, Willamette wpada do rzeki Columbia, czwartej co do wielkości rzeki w Stanach Zjednoczonych.
Oddziela ona stan Oregon od stanu Waszyngton. Choć spora część Portland ma charakter równinny, jednak tereny północno-zachodnie i południowo-zachodnie stanowią podnóże Gór Tualatinów, lokalnie znanych jako „West Hills”. Crest Park – najwyższy punkt w granicach miasta – znajduje się na zachodnich wzgórzach i mierzy 1 073 stóp.
Najwyższym punktem na wschód od rzeki jest Mt. Tabor, wymarły stożek wulkaniczny, który liczy sobie 636 stóp wysokości. Na wschód od miasta znajduje się aktywne wulkaniczne Pasmo Kaskadowe. W pogodne dni na horyzoncie dostrzec można dość dobrze widoczne wzniesienia Mt. Kaptur i Mt St. Helens, zaś w oddali majaczą Mt. Adams i Mt. Rainier.
Miasto ma łączną powierzchnię 145,09 mil kwadratowych (375,78 km²), z czego 11,66 mil kwadratowych (30,20 km2 ) stanowi woda. Chociaż niemal całe Portland leży w obrębie hrabstwa Multnomah County, małe części miasta leżą w Clackamas i hrabstwach Washington.
Portland leży na wygiętym wulkanicznym polu, znanym jako Boring Lava Pole. W dniu 18 maja 1980 roku doszło do erupcji Mount Saint Helens – wysoce aktywnego wulkanu położony 50 mil na północny wschód od miasta w Waszyngtonie. Miasto zostało wtedy pokryte popiołem wulkanicznym.
Architektura Portland
Śródmieście Portland zyskuje swój charakterystyczny wygląd poprzez obecność licznych mostów, biegnących przez rzekę Willamette. Wiele z nich stanowi historyczne świadectwo regionu. Przez wiele dziesięcioleci Portland nosiło przydomek „Bridgetown”.
Trzy najstarsze, które znajdują się w centrum miasta mają ponad 100 lat i posiadają stotus zabytków. Są to: Hawthorne Bridge (1910), Steel Bridge (1912) i Broadway Bridge (1913).
Najnowszy most w śródmieściu Portland – Tilikum Crossing – został otwarty w 2015 roku.
Pozostałe mosty, wybudowane na rzece Willamette, to: Most Burnside Bridge, most Ross Island Bridge (oba wybudowane w 1926), Marquam (zbudowany w 1966). Na peryferiach Portland znajdują się między innymi: most Sellwood (wybudowany w 2016).
Most św. Jana (most w stylu gotyckim zbudowany w 1830 r.). Brzegi rzeki Willamette, która płynie od północy przez centrum miasta, funkcjonują jako naturalna granica między wschodem a zachodem Portland. Miasto dzieli się na pięć odrębnych dzielnic.
Klimat i pogoda w Portland
W Portland panuje klimat umiarkowany posiadający cechy odmiany śródziemnomorskiej oraz oceanicznej. Klimat ten cechują: ciepłe, suche lato i chłodna, deszczowa zima. Wzorzec opadów ma typowy śródziemnomorski charakter, w miesiącach letnich ilość deszczowych dni jest niewielka, z kolei intensyfikacja opadów przypada na miesiące od listopada do lutego.
W Portland panują zdecydowanie chłodniejsze zimy niż na obszary o podobnej szerokości geograficznej na zachodnim wybrzeżu Europy. Spośród trzech najbardziej zaludnionych miast na północno-zachodnim Pacyfiku (odpowiednio Seattle, Vancouver i Portland) Portland ma najwyższą średnią temperaturę, największą liczbę dni słonecznych oraz najniższy wskaźnik opadów deszczu i śniegu.
Ciekawostki związane z Portland
Portland to najbardziej rowerowe miasto USA. Nie można jednak spodziewać się, że w związku z tym przypomina Amsterdam czy Berlin. W porównaniu do Europy jest mało rowerowym miastem, ale biorąc pod uwagę jak bardzo Stany podporządkowane są samochodom, a miasta rozległe, sieć ścieżek rowerowych i trochę więcej niż garstka osób na rowerach, to już bardzo dużo w tej części świata.
W Portland jak i całym Oregonie nie istnieje podatek od sprzedaży. To powód do radości dla wielu przybyszów, bo w USA nie doświadcza się tego często. Oregon jest jednym z zaledwie pięciu stanów (obok New Hampshire, Montany, Delaware i Alaski) w których cena którą widać przy produkcie jest tą, którą płaci się przy kasie. W Portland kocha się zwierzęta, szczególnie psy.
W mieście znajduje się ponad 30 parków dla psów i biorąc pod uwagę liczbę mieszkańców, Portland wygrywa pod tym względem z innymi amerykańskimi miastami. Nie ma problemu z zabraniem czworonoga do pubu, a niektóre z restauracji we wtorkowe wieczory oferuje specjalną promocję uwzględniającą psy. Do zamówionego dania otrzymuje się danie dla psa gratis.
Tankowanie auta przez pracowników stacji benzynowej, to w Europie dawno zapomniana praktyka. W Stanach też, poza Oregonem i New Jersey. Samodzielnie tankowanie w tych dwóch stanach jest nielegalne (ze względów bezpieczeństwa) i w Oregonie grozi karą do 500 dolarów. Nie obejmuje tylko motocyklistów, ze względu na sposób tankowania. Przyjezdnych dziwi ten zwyczaj i zdarza się im narzekać, dopóki nie nadchodzą zimne miesiące i ciepło wnętrza auta okazuje się bezcenne.
